gizlediklerim ve açığa vurduklarım zaten benim olanı çalmak gibi bir şeyi unutmuşum hissi ile sana dönüyorum ütünün fişi, gözlerinin rengi, kapının kilidi seni unutmam gerektiğini hatırlamıyorum gözlerin ve sen, toplam iki kişi… biz sadece acımızı seçmekte özgürdük acımız, evet kabul, olağan şüpheli ve içimizde taşıdığımız o kömür yıkadıkça kirlenen korkunç bir sevgi… frene basma, insan gitmek için yapılmıştır senden ricam ruhum...