oysa hâlâ
Parça! Parça! Parça!
en çürük en uyumsuz en eksik
sevip de kenara ayırdığım hepsi
sevilmek değil kasdım
her şey yarım yüzüm tamam
böyle hazır parçalanmaya
senin anlayacağın
sıkışmış iki kalbin arasında
şehirler kelimeler dilin tüm imkânları
sen odanın ortasına uzanmış gittikçe imkansıza
belki sonsuza demeliyim inanmaya kanmaya
uzun susunca gözler bir bilinmez akılla
sen geceyi uzatarak ben ellerimi sıkarak
uzattım da nasıl tuttun
gördün mü nasıl kestik kesildik
iki kör bıçak gibi halatla bilenerek
zeynep arkan