demin farkettim ki bayadır elime almıyormuşum tesbih, seccade sepetinin kıyısında gözüme ilişti bir tanesi. çok değişik birşey yapıyormuşum gibi geldi. cidden ne kadar zamandır tesbihsiz geçmiş namaz ertelerim hatırlayamadım bile. sonra aklıma nasıl bir müslüman olmam gerektiği geldi. sonra çelişkiler geldi aklıma. nasıl olmalı. olan olmalı mı. olmayanlar hiçbir zaman olamıyacak mı. olanlar olmasa daha mı iyi. olmayanlar olsa daha mı iyi olacak. mevcut ile ütopya birleşir mi. yüksek idealler de bir sorun yok da. onlara giden adımlarımız doğru mu. itidal üzerine olmak en iyisi de...itidal üzere nasıl olunacak. tüm sorun bu mu. tüm sorunum bu mu. en ideali neden arıyorum. sadece düzgün bir müslüman olmak istiyorum. sadece iyi bir müslüman olmak istiyorum. bulutların üzerinde gezerken, gezeceğim derken yerdeki karıncaları kaçırmak görmezlikten gelmek istemiyorum. yüksek perdeden konuşup fısıldamaları kaçırmak istemiyorum. sessiz cümlelere ihtiyacım var. konuşmamalara... yine bozdum. iyi bir müslüman olmak istiyorum dedim. ve öyle kalsın. tüm bunlara nereden geldim. tesbihin döktürdükleri...
"hiçbir şeyi tek başına yeme
diyen sahabenin sözünü
karıncalar tutuyor ancak.
insan olmanın verdiği güzellik,
soluyor durmadan bir bak.."
*ibrahim tenekeci