- seni ilk burada görmüştüm
- ilk mi?
- evet ilk, aslında o zaman seni bu misyonunla görmemiştim, ama işlemiş işte aklımın bir köşesine, hatırlıyorum.
- neresi tam olarak?
- işte karşıdaki bankta, orada oturuyordun. elinde bir şiir kitabı vardı.
- kimindi acaba.
- erdem beyazıtındı galiba.
- nerden biliyorsun.
- çünkü yanındaki bankta ben oturuyordum.zaten kitap okuman ilgimi çekmişti. arkadaşın seslendi sonra, ismini de ilk o zaman duydum.
- unutmadın mı yani ismimi o andan sonra?
- unutmadım. ben unutmam.
- ya bir gün ben unutursam
- senden mesul değilim. kendi adıma konuştum.
- unutmazsın ama ya unutmak istersen bir gün?
- isterim ama unutamam... gündüz unutsam da gece unutamam
- neden?
- gece haindir, hatırlatır.
- demek ki o kadar sevmiyormuşsun beni, gündüzleri unutacağına göre.
- güzel bir söz geldi, kullanmak için sadece öyle söyledim. ben seni seviyorum.
- benden duymak istemez bir halin var.
- istemiyorum. çünkü gideceğini biliyorum.
- ...
- sen git, ben seni severim yine de.

"yazılmamış bir romandan"