dağcılık sporu!

bir fiili spor diyerek tabulaştırdığımızda artık onun hakkında ne eleştri yapabiliyoruz ne "sporluğunu" sorgulayabiliyoruz. Sporsa iyidir, sporsa faydalıdır. Gerçekten de her spor dediğimiz eylem "faydalı, iyi " midir?

Mevzu bahis olan konumuz ise dağcılık sporu. televizyon kanallarında rastladığım, dağda mahsur kalmış bir dağcıyı kurtarma operasyonu uzun zamandır üzerinde düşündüğüm bu konuyu yazmama vesile oldu. bir insanın lapa lapa kar yağarken, -20, -40 derecelere varan soğukta spor adına bilmem kaç kilometre yükseklere çıkması neden bu kadar anlamlı olsun cidden merak ediyorum. İnsanlar bakkala ekmek almaya gitmeye tereddüt ederlerken doğallığa bu kadar uzak ve insan bedenini bu kadar hiçe sayan bir eylem neden spor diye adlandırılıyor? sporun amacı değil mi bireylerin zihinsel ve bedensel gelişimini öncelemek?

tüm bu aşırılıkların spor olarak adlandırılmasının tek sebebi modern zamanın ruh eksikliği. insanları manevi olarak doyuramayan modernite ve kurumsal düzenler, şekil sıradışılıkları doğurup anlamsız ve basit haraketlere anlam ve asalet yükleyerek hayata bir renk kattığı iddiasında olabilir. Lakin elde edilen sonuçlar, insan ölümleri ve başkalarının hayatını tehlikeye atma, gösteriyor ki çocuksu ve zengince şımarıklıklardan başka birşey değil. zaten bu tür spor dallarının doğuşu zengin muhitlerin zengin çocuklarınında ortaya çıkıyor. sonra bizim yurdum insanı -başka memleketlerin de yurdum insanları :)- peşinden koşuyor bu teranelerin. kalın bakalım yüzlerce kilometre yüksekliğinde karlarla kaplı dağın tepesinde geliyor mu babalarınızın milyon dolarlık kurtarma uçakları.

modern zamanın modern bir intihar yönteminden başka birşey değil.