"çocuk e harfine yaslanmış uyuyordu (ismet özel)"

aşktan yana söz duyunca ben hep seni düşünürüm
Aşktan yana söz duyunca,
Ben hep seni düşünürüm
Uçsuz hayeller boyunca
Ben hep seni düşünürüm

Yıldızlar kayar yüceden;
Renkler sıyrılır geceden;
Yüreğim sızlar inceden;
Ben hep seni düşünürüm

Aklın ucu değer hiçe;
Yol ararım içten içe
Kainat uyur sezsizce,
Ben hep seni düşünürüm

Korkunun bittiği yerde
Haz duyarım perde perde
Bir mezar görsem bir yerde,
Ben hep seni düşünürüm

Zaman hep sonsuza akar;
Meyve dökülür, dal kalkar
Çiçeklere bakar bakar,
Ben hep seni düşünürüm

Rüzğar eser ilden il'e;
Sağlıkta bitmez bu çile
''Var'' dan öte, ''Yok'' ta bile
Ben hep seni düşünürüm