gizlediklerim ve açığa vurduklarım
zaten benim olanı çalmak gibi
bir şeyi unutmuşum hissi ile sana dönüyorum
ütünün fişi, gözlerinin rengi, kapının kilidi
seni unutmam gerektiğini hatırlamıyorum
gözlerin ve sen, toplam iki kişi…
biz sadece acımızı seçmekte özgürdük
acımız, evet kabul, olağan şüpheli
ve içimizde taşıdığımız o kömür
yıkadıkça kirlenen korkunç bir sevgi…
frene basma, insan gitmek için yapılmıştır
senden ricam ruhum ikimizin arasında kalsın
artık biliyorum, yolda olan yolda kalır
ikamet bitti madem, o kömür artık yansın!
furkan çalışkan / zorluk derecesi
